In de bibliotheek waar ik werk komen geregeld boeken terug waar in geschreven of getekend werd, of waar dingen zijn aangeduid of onderlijnd.
Dat doe je eigenlijk niet met een boek dat niet van jou is.
Wanneer we zo’n “bewerkt” boek in onze rekken vinden, zijn er twee opties: is het met balpen of stift, of is het gewoon te veel, dan gaat het boek helaas de vuilbak in. Is het (zacht) met potlood gedaan, dan proberen we minutieus de sporen uit te gommen.
Vandaag had ik de eer om mijn eigen “Gaten slapen” onder handen te krijgen. Een vreemde gewaarwording waarover ik toch iets wil schrijven:
👉 De aantekeningen als “fijn hoe het werkwoord in dit gedicht meerdere betekenissen krijgt” zijn aangekomen. Fijn dat de lezer het ook zo las.
👉 De aanduiding en bijhorende opmerking “hiermee wordt de band van de ik-persoon en de sanseveria bedoeld” klopt ook volledig.
👉 Het feit dat mooie zinnen werden onderlijnd en het er zo veel waren, streelt mijn ego.
👉 De hartjes bij twee gedichtjes zijn ook binnengekomen. Ik dank de lezer voor de getoonde liefde.
Het was in potlood, en ik heb alles netjes weggekregen.
Aan de lezer die hier verantwoordelijk was: doe dit liefst niet meer met boeken uit de bib, of van andere mensen (tenzij je de toestemming hebt natuurlijk). Van “Gaten slapen” bestaan bijvoorbeeld geen exemplaren meer. Ik ben er ook best nog wel fier op, dus het had zonde geweest als dit boekje uit de collectie had moeten verdwijnen. Dan was het onherroepelijk weg. Toch: ik voel de liefde en warmte, en ik ben oprecht blij dat het boekje bij jou lijkt te zijn binnengekomen zoals ik het ongeveer bedoeld had. Hopelijk kom je nog veel boeken tegen waar je mooie dingen in zou kunnen schrijven of hartjes bij zou kunnen tekenen. In gedachten dan, tenzij het je eigen boeken zijn.
Bedankt voor de waardering, en voor het feit dat we heel even de woorden in de schilfers van de gom zijn geweest 😉.
Jürgen NaKielski 